Acclimatisatie nog in volle gang
Door: ilsevanmierlo
Blijf op de hoogte en volg Ilse
09 Januari 2012 | Mexico, Guanajuato
Hallooo daarrr,
Hoop dat ik jullie niet al te hard heb laten schrikken met het gemiste vliegtuigverhaal! Ik had alleen al in mijn hoofd dit verhaal honderd keer geschreven, omdat ik daar nu eenmaal veeel tijd voor had, dus ik stond te springen om het op papier\scherm te zetten.
Van alle hectiek van de reis, nu in een wel errug rustige periode eigenlijk. Ik heb de afgelopen dagen gesleten met rondwandelen door de stad (ik ken de weg nu al, supersimpel) enn HUIZENJACHT. Dat hield in dat ik overal op lantaarnpalen en posters zocht naar advertenties die kamers aanboden en ik heb een krant gekocht waar ook advertenties in staan. Daarvan heb ik toen wat nummers gebeld en zo afspraken gemaakt om wat huizen te bekijken. De eertse vier waren vreselijk: honden, huisgenoot die eruit zag als 35 maar beweerde student te zijn, een kamer waarvoor ik zoveel trappen op moest dat ik een minuut op adem moest komen (en dat kan zelfs ik niet aan om iedere dag te moeten meemaken), een rare oma als huisbazin die alleen maar in dollars uitbetaald wilde worden (¿?) en nog meer gekkigheid.
Ik vreesde al dat er ng vele huisbezoeken zouden volgen toen ik dus die afspraak met ene ´Edgar´ had. Hij bleek een student architectuur te zijn, errug leuke vent en toen we bij het huis aankwamen zaten daar nog een jongen en een supervrolijk Amerikaans meisje dat, heel typisch, steeds riep dat zo het fan-tas-tisch vond hier als intercambiostudente ( I lóóóóve this city, life is sóóóó good here, the people are realy sóóóóó nice). Lekker overdreven zoals dat hoort bij een Amerikaanse.
De kamer is een gedeelde kamer, maar de tweede persoon die in de kamer zal komen is nog niet gevonden. Dat vind ik niet erg, ik wacht het wel af. Ik ben allang blij dat ik een kamer heb op 5 min loopafstand van de universiteit met echte studenten als huisgenoten en geen ouwe oma ofzo. De keuken heeft een knalgroene muur, supercool en het uitzicht is echt adembenemend, want is best hoog gelegen.
Ik zal proberen om foto´s te uploaden, dan krijgen jullie een beetje een indruk van het landschap hier. Ik heb ook foto´s van de universiteit, die is echt supermooi, lekker klassiek gebouw met veel van die kunstige details en tierelantijntjes en een echte universiteitstrap. Zo´n enorme stenen trap waar studenten met een boekie zitten te lezen. Nou ja, nu is het vakantie, dus staan er vooral toeristen op zodat een familielid dat beneden staat een foto van ze kan trekken. En toen ik daar zat met een boekie (jawel, gewoon om even de studentensfeer te proeven) stopte er een busje onderaan de trap en kwam er een horde schoolkinderen (groep 5 schat ik) uit, gillend en rennend, want ze wilden allemaal als eerste boven zijn.
Verder ken ik nog niet zo heel veel mensen hier. Ben er natuurlijk ook nog maar net, maar ik vind het toch moeilijk dan ik had verwacht. Ten eerste zitten er in het hostel maar heel weinig mensen. Een rare vent uit Costa Rica die maar blijft praten en stomme grappen maken, echt zijn mond staat nooooooit stil en hij heeft een stopwoord dat drie keer per minuut voorbij komt (El tema es que... blablabla heel verhaal) Supergoed voor mijn Spaans, dat wel. En grappig dat de rest van het hostel achter zijn rug om steeds zucht hoe irritant ze hem wel niet vinden met zijn gezever en zijn chistes (grappen). Het meisje van achter de balie vertelde me dat dat typisch gedrag is voor mensen uit Costa Rica en dat de relatief rustige Mexicaan dat helemaal niet zo goed weet te waarderen.
In het hostel logeert ook Dirk, een student Spaans, ook van de RAdboud Universiteit, die ik al ken. Hij heeft inmiddels ook een kamer gevonden. Ik zie hem niet zovaak. Hij spreekt veel beter Spaans dat ik en is er al wat langer en kent volgens mij al best veel mensen hier. Ik nog niet, zoals ik al zei. Ben gister meegeweest naar de bar waar de vriendin van het meisje achter de balie werkt. Zij heet ook Ilse (!) Dat was wel oké, maar ik weet niet zo goed waar ik het met ze over moet hebben, want ze zeggen zelf ook zo weinig en mijn Spaans is nou ik niet zo goed dat ik hele verhalen kan lullen zoals ik hier op deze site doe. En dat past ook helemaal niet bij de Mexicaans cultuur, veel praten. Dus eigenlijk zat ik daar maar een beetje, in die bar.
Nou jaa, ik stop er voor nu even mee. Hopelijk komt er snel een volgende update en foto´s! Dat ga ik nu even uitvissen, want ik heb het kabeltje bij me en ik zie zo´n ding waar het in moet. HOop dat het gaat lukken.
¡Hasta pronto!
xxxx Ilse
Hoop dat ik jullie niet al te hard heb laten schrikken met het gemiste vliegtuigverhaal! Ik had alleen al in mijn hoofd dit verhaal honderd keer geschreven, omdat ik daar nu eenmaal veeel tijd voor had, dus ik stond te springen om het op papier\scherm te zetten.
Van alle hectiek van de reis, nu in een wel errug rustige periode eigenlijk. Ik heb de afgelopen dagen gesleten met rondwandelen door de stad (ik ken de weg nu al, supersimpel) enn HUIZENJACHT. Dat hield in dat ik overal op lantaarnpalen en posters zocht naar advertenties die kamers aanboden en ik heb een krant gekocht waar ook advertenties in staan. Daarvan heb ik toen wat nummers gebeld en zo afspraken gemaakt om wat huizen te bekijken. De eertse vier waren vreselijk: honden, huisgenoot die eruit zag als 35 maar beweerde student te zijn, een kamer waarvoor ik zoveel trappen op moest dat ik een minuut op adem moest komen (en dat kan zelfs ik niet aan om iedere dag te moeten meemaken), een rare oma als huisbazin die alleen maar in dollars uitbetaald wilde worden (¿?) en nog meer gekkigheid.
Ik vreesde al dat er ng vele huisbezoeken zouden volgen toen ik dus die afspraak met ene ´Edgar´ had. Hij bleek een student architectuur te zijn, errug leuke vent en toen we bij het huis aankwamen zaten daar nog een jongen en een supervrolijk Amerikaans meisje dat, heel typisch, steeds riep dat zo het fan-tas-tisch vond hier als intercambiostudente ( I lóóóóve this city, life is sóóóó good here, the people are realy sóóóóó nice). Lekker overdreven zoals dat hoort bij een Amerikaanse.
De kamer is een gedeelde kamer, maar de tweede persoon die in de kamer zal komen is nog niet gevonden. Dat vind ik niet erg, ik wacht het wel af. Ik ben allang blij dat ik een kamer heb op 5 min loopafstand van de universiteit met echte studenten als huisgenoten en geen ouwe oma ofzo. De keuken heeft een knalgroene muur, supercool en het uitzicht is echt adembenemend, want is best hoog gelegen.
Ik zal proberen om foto´s te uploaden, dan krijgen jullie een beetje een indruk van het landschap hier. Ik heb ook foto´s van de universiteit, die is echt supermooi, lekker klassiek gebouw met veel van die kunstige details en tierelantijntjes en een echte universiteitstrap. Zo´n enorme stenen trap waar studenten met een boekie zitten te lezen. Nou ja, nu is het vakantie, dus staan er vooral toeristen op zodat een familielid dat beneden staat een foto van ze kan trekken. En toen ik daar zat met een boekie (jawel, gewoon om even de studentensfeer te proeven) stopte er een busje onderaan de trap en kwam er een horde schoolkinderen (groep 5 schat ik) uit, gillend en rennend, want ze wilden allemaal als eerste boven zijn.
Verder ken ik nog niet zo heel veel mensen hier. Ben er natuurlijk ook nog maar net, maar ik vind het toch moeilijk dan ik had verwacht. Ten eerste zitten er in het hostel maar heel weinig mensen. Een rare vent uit Costa Rica die maar blijft praten en stomme grappen maken, echt zijn mond staat nooooooit stil en hij heeft een stopwoord dat drie keer per minuut voorbij komt (El tema es que... blablabla heel verhaal) Supergoed voor mijn Spaans, dat wel. En grappig dat de rest van het hostel achter zijn rug om steeds zucht hoe irritant ze hem wel niet vinden met zijn gezever en zijn chistes (grappen). Het meisje van achter de balie vertelde me dat dat typisch gedrag is voor mensen uit Costa Rica en dat de relatief rustige Mexicaan dat helemaal niet zo goed weet te waarderen.
In het hostel logeert ook Dirk, een student Spaans, ook van de RAdboud Universiteit, die ik al ken. Hij heeft inmiddels ook een kamer gevonden. Ik zie hem niet zovaak. Hij spreekt veel beter Spaans dat ik en is er al wat langer en kent volgens mij al best veel mensen hier. Ik nog niet, zoals ik al zei. Ben gister meegeweest naar de bar waar de vriendin van het meisje achter de balie werkt. Zij heet ook Ilse (!) Dat was wel oké, maar ik weet niet zo goed waar ik het met ze over moet hebben, want ze zeggen zelf ook zo weinig en mijn Spaans is nou ik niet zo goed dat ik hele verhalen kan lullen zoals ik hier op deze site doe. En dat past ook helemaal niet bij de Mexicaans cultuur, veel praten. Dus eigenlijk zat ik daar maar een beetje, in die bar.
Nou jaa, ik stop er voor nu even mee. Hopelijk komt er snel een volgende update en foto´s! Dat ga ik nu even uitvissen, want ik heb het kabeltje bij me en ik zie zo´n ding waar het in moet. HOop dat het gaat lukken.
¡Hasta pronto!
xxxx Ilse
-
09 Januari 2012 - 19:28
Mama:
Heey Ilse,
Terwijl ik thuis achter de computer zit, verschijnt hier zowaar jou volgende verhaaltje al op de site! Da's dus een goede timing om jou bezorgde moeder weer op de hoogte te brengen! Gelukkig is dit verhaal wel iets minder hectisch dan het vorige, maar je moet ook de tijd nemen om te wennen aan je leven daar. Ben wel heel benieuwd naar de foto's; zet ze anders maar op facebook, want dan kan ik via Britt deze ook meekijken!
Dikke kus, en hou je taai!
Mama. Xxx -
09 Januari 2012 - 20:24
Tante Elly:
He Ilse,
gelukkig is het minder hectisch dan de eerste dag van je reis.
Snap best dat je je alleen voelt als je nog niemand kent.
Blijf gewoon jezelf en vertrouw op jezelf dan komt alles wel goed. Zal je over een paar weekjes zien.
Heeeel veel succes alvast en we volgen je op de voet. -
09 Januari 2012 - 20:45
Suzan:
Goed om te horen dat je al een appartement hebt :) Jou kennende leer jij snel genoeg mensen kennen daar! Wanneer begint je school eigenlijk? Succes met het wennen, komt goed... daar ben ik van overtuigd :) kus
-
10 Januari 2012 - 12:43
Eva:
Haa Ilse! Leuk dat je al zo snel een nieuw berichtje geplaatst hebt. Zo te horen heb je wel een fijne kamer geregeld. En de vrienden daar komen nog wel, dat weet ik zeker. Je zit er ook pas een paar dagen natuurlijk.
Wanneer begin je eigenlijk met je studie? Heb je daar al zin in?
Veel succes nog daar, ik denk aan je! :) xxxx -
10 Januari 2012 - 18:09
Dianne:
haa die ilse .
wat fijn dat je al vrij snel een kamer hebt gevonden . en die vrienden komen wel !!!!!
dianne en fam. -
12 Januari 2012 - 09:54
Carlijn:
Lieve Ilse!!
Nieuwe mensen leren kennen heeft even tijd nodig he, bedenk je je zit er nog geen week!!! en jij bent zo leuk en spontaan dat komt allemaal echt wel goed! En als het in het spaans niet lukt, kan je ze ook altijd nog (met hulp van engels en desnoods met handen en voeten) nederlandse woorden leren, vinden buitenlanders altijd leuk!!!
dikke kus! -
12 Januari 2012 - 12:44
Bianca:
Hey Ilse!
Wat leuk om je verhaaltjes te lezen :) En wat fijn dat je al een kamer hebt, het klinkt heel leuk!
En maak je geen zorgen over dat je nog zo weinig mensen kent, je bent er inderdaad nog niet zo lang! En straks als de school begint, zal dat zo veranderen!
Geniet ervan!!
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
